Trzy odmienne zdjęcia zaprezentowała Ewelina Kozikowska. Mamy tutaj dramatyczny portret kobiecy z ostrym cięciem kadru blisko oka. Drugie zdjęcie z przydrożnym ma charakter symboliczny, refleksyjny. Zdjęcie z pieskiem zaliczyłbym do gatunku fotografii społecznej. Wszystkie zdjęcia mocno działają na widza. Warto wrócić uwagę na umiejętne posługiwanie się pustą przestrzenią przez autorkę. Ewelina Prudzińska dobrze się czuje w portrecie. Potrafi uchwycić moment zamyślenia (portret dziewczęcy) lub uśmiech dziecka. Zdjęcia są umiejętnie komponowane oraz oświetlone i ogląda się je z przyjemnością. Gratuluję dobrych kadrów!