Publiczna obrona pracy dyplomowej Bogdana Jaremczaka

Pod koniec lutego 2016 r odbyła się obrona pracy dyplomowej Bogdana Jaremczaka. Celem pracy dyplomowej było przygotowanie zestawu kilkunastu zdjęć, będących zakończeniem rocznej nauki w Akademii Foto Oko w Gdańsku. Zostały one opracowane pod kątem wystawy fotograficznej.  Autor jest inżynierem zarządzania oraz magistrem ekonomii. Od 20 lat jest związany zawodowo z branżą motoryzacyjną, pochodzi z Andrychowa a mieszka w Jasienicy koło Bielska-Białej. Roczna nauka w Akademia Foto Oko była dla niego prezentem z okazji jego 40-tych urodzin.

Zwieńczeniem nauki była publiczna obrona jego pracy zatytułowanej „Podwórka”.

Członkami komisji byli Szymon Zduńczyk – promotor, Wojciech Ulman – recenzent oraz Andrzej Leszczyński. Obrona pracy dyplomowej miała charakter otwarty. Poniżej znajduje się fragment wypowiedzi autora podczas obrony pracy. Całość wypowiedzi oraz pytania, które zadali nie tylko członkowie komisji ale także publiczność, będzie można przeczytać w piśmie Talenty. Recenzję oraz prace Bogdana Jaremczaka możesz przeczytać tutaj.

Szymon Zduńczyk: Jaka jest geneza powstania zdjęć? Co miały przekazać i jakie zostały użyte fotograficzne środki wyrazu w twojej pracy?

Bogdan Jaremczak: Temat mojej pracy dyplomowej zrodził się podczas warsztatów “myślenie fotograficzne”,  w których brałem udział. Odbywały się one w ramach trasy warsztatowej Intensive Workshop Tour 2015
organizowanej przez Kursy Foto Oko. Razem z grupą uczestników szliśmy na spacer po przepięknej dzielnicy żydowskiej aby fotografować podwórka. Zwiedziliśmy ich kilka i to było główną inspiracją do stworzenia mojej pracy. Pierwsze zdjęcia wykonałem więc na Krakowskim Kazimierzu, pozostałe zostały zrobione w innych polskich miastach. Co tydzień przesyłałem je na środowe spotkania do recenzji.  Tak doszło do powstania pracy dyplomowej, która składa się z zestawu własnych zdjęć zestawionych po dwa obok siebie. Można powiedzieć, że to jest taka moja osobista historia, która podczas tych spacerów przypomniała mi pewne sytuacje z mojego dzieciństwa. Chciałem pokazać te podwórka przedstawiając ich inną, piękniejszą stronę.

Zdjęcia zostały zestawione po dwa obok siebie po to, żeby wzmocnić siłę przekazu : połączone w pary uderzają prostotą kompozycji.

Chciałem je także połączyć je pod kątem tonacji oraz wspólnych cech np. plastyczności czy środków wyrazu. Podwórka ukazane są w tym samym świetle, przedstawione są również pod kątem tego samego kontrastu. Cechuje je także to, że nie były w żaden sposób aranżowane – zostały zrobione w takiej sytuacji, w jakiej je zastałem.

Myślę, że cały cykl zaczyna się dosyć ciekawie. Kłódka i łańcuch wiszące  na drzwiach mają nie tylko pokazać tajemniczość ale także zaprosić widza do środka – na podwórko. Zdjęcia zostały pokazane w planach szczegółowych jak i w planach ogólnych. Głównym motywem tych fotografii jest pustka. Te miejsca na pewno kiedyś tętniły życiem a obecnie są opuszczone, zniszczone i często bardzo niebezpieczne. Zamieszkiwane głównie przez osoby samotne i starsze związane z tymi miejscami bardzo silną więzią.

Pozwolę sobie nawiązać do prac pana Jerzego Woropińskiego, który w jednym ze swoich albumów “Praga w starej fotografii” pokazuje zdjęcia warszawskiej Pragi jeszcze z czasów PRL. Ulice i podwórka niegdyś tętniące życiem, dziś są tylko wspomnieniem gwaru a wśród nich wieje pustką.  

Wszystkie zdjęcia zrobiłem w technice czerni i bieli, gdyż w ten sposób nie tylko odkrywają klimat mrocznych podwórek

ale także potrafią przenieść widza w bajkowy świat. Wszystkie przedstawiają martwą naturę. Zaskoczeniem dla widza może być pojawiające się na samym końcu zdjęcie człowieka. To jedyny człowiek, który pojawił się na zdjęciach mojej historii. Dla mnie on symbolizuje samotność, to co przyświeca ludziom, których to spotkało. Wybrałem tego mężczyznę, ponieważ ten temat nie dotyczy tylko starszych samotnych osób, ale także młodszych. 

Myślę, że te fotografie to moja realistyczna opowieść o surrealistycznym świecie. Mam nadzieję, że pobudzą do refleksji, pozwolą dostrzec niepowtarzalny urok krakowskiego Kazimierza i starówki, przenieść się w bajkowy świat Cieszyna, poczuć wyjątkowy klimat ulic na Warszawskiej Pradze  a może także poczuć specyficzny  zapach tych miejsc.

Fot. Bogdan Jaremczak

Jeśli chciałbyś spróbować swoich sił i chciałbyś sprawdzić, na jakim poziomie są twoje fotografie – możesz wypróbować za darmo i bez zobowiązań 14. dniową naukę w studium fotografii online Akademii Foto Oko. Wyślij do nas swoje zdjęcia i weź udział w spotkaniu online, podczas którego zostaną omówione. Dodatkowo dostaniesz także materiały, które pomogą ci w nauce fotografii.

Zapisz