Perspektywa powietrzna w fotografii

Opanowałeś już swój aparat fotograficzny, umiesz ustawić przysłonę, migawkę, ISO, więc zdjęcia wychodzą Ci coraz lepsze. Co dalej? Czas na kolejny krok w stronę doskonałych fotografii. Czy chciałbyś od nieciekawych ujęć dojść do zaskakujących kadrów? Być może słyszałeś o czymś takim, jak perspektywa żabia lub ptasia. Ale czy znasz określenie “perspektywa powietrzna”? Andrzej Zbigniew Leszczyński podczas omawiania zdjęć jednego ze studentów Akademii Foto Oko zajął się właśnie tym zagadnieniem. Andrzej prowadzi też kurs stacjonarny Kompozycja i światło, w którym pomaga osiągać coraz lepsze rezultaty w dziedzinie fotografii.

“Perspektywa powietrzna. Proszę Państwa, czy tutaj czujecie przestrzeń na tym zdjęciu? Pytanie jest podchwytliwe. Chwila przerwy na zastanowienie… no pewnie tak!

Co nazywamy w tym obrazie pierwszym planem? Wszystko, co jest ciemne, czyli ten niewielki pagóreczek, z jakimiś tam przedmiotami które zaraz będzIemy oglądąc razem z dwoma ptakami i drzewo. To jest pierwszy plan: blisko i ciemno. A w perspektywie linia horyzontu, poniżej linia drzew, budynki – bardzo rozbielone, bardzo jasne. Nazywamy to “rozbielenie”, choć jednI mówią na to – za mgłą, ale jest to perspektywa powietrzna. W obserwacji świata zauważyliśmy, że są takie dni, że jak patrzymy w perspektywę (w dal) to to, co jest dalej, jest rozjaśnione. I w ten sposób możemy zasygnalizować, że te budynki, tam,(…) są daleko.

Na pozór nie ma głębi, ale jest to zupełnie inne przedstawienie głębi obrazu, przestrzeni w obrazie. Jeszcze o stronie technicznej: czarnobiałe zdjęcie wymaga kontrastu, czyli muszą być takie miejsca, gdzie będzie głęboka czerń i takie obszary, gdzie będzie biel, tak jak tutaj te budynki.
Jeżeli nie uzyskamy takiego kontrastu między najjaśniejszym a najciemnijeszym, to zdjęcie będzie źle wyglądało, będzie wyglądało mdło. Bez tej iskry, bez tego ognia, bez tego kontrastu.

Tutaj, mimo że obszar szarości jest na całej powierzchni a ta biel jest taka maleńka-jest to poprawne ujęcie. Pozycyjnie? Asymetria, którą wychwalam wszem i wobec. I te krukowate, które tutaj chodzą i pilnują (…) Ooo tu jeszcze sroczki są, jedna, druga, trzecia – cała banda srok! A tam dalej… świat ludzi. Bardzo fajne zdjęcie, zastanawiające. Odrobinka przyrody a tam gdzieś – cywilizacja. I smog nad miastem, czuje się tutaj to zamglenie, bardzo duszące. Aa, Kraków! No, świetnie.”

Obejrzyj wideo z recenzji zdjęcia:

Andrzej Zbigniew Leszczyński jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi oraz Wyższego studium Fotografii w Warszawie. Obecnie współpracuje m.in. z Akademią Foto Oko i omawia zdjęcia wysłane przez słuchaczy AFO i AFO PRO. Prowadzi także kurs stacjonarny “Kompozycja i światło” – dla osób średniozaawansowanych w fotografii. Możesz się na niego zapisać TUTAJ.