Dyplom Ewy Lemke
w Akademii Foto Oko

Pokonała raka i w fotografii znalazła swoje uwolnienie. Ewa Lemke jest kolejną dyplomantką Akademii Foto Oko. Oto recenzja Wojciecha Ulmana:

Mamy tu do czynienia z dojrzałą i bardzo osobistą wypowiedzią artystyczną. Na pewno jest to też forma autoterapii, którą często spotyka się w sztuce i która zwykle bardzo pomaga. Stanowi pewnego rodzaju katharsis, czyli odreagowanie zgromadzonego napięcia. Od strony czysto fotograficznej i technicznej, jest natomiast zgrabnie zarejestrowaną opowieścią. Nie ma tu żadnych zbędnych elementów, jest tylko to co najważniejsze do przekazania. Nawet odzież autorki niknie gdzieś w czerni tła. Jedno kluczowe światło świetnie buduje grę z cieniem, a ciasne kadry dopełniają dramatyczną ale bezpretensjonalną atmosferę. Wszystko razem, wraz z tekstem składa się na przejrzysty projekt pracy dyplomowej.

Skojarzenie, które narzuciło się kiedy po raz pierwszy spojrzałem na te portretowe ujęcia zabandażowanej głowy, to twórczość Gottfieda Helnweina – fotografa, malarza, twórcy scenografii teatralnych. On również koncentruje się na psychologicznych i socjologicznych aspektach niepokoju i leku. Często posługuje się symbolem zabandażowanej twarzy i zmysłów odseparowanych od świata zewnętrznego, jednak w jego przypadku zwykle odnosi się to do historii, zwłaszcza związanej z drugą wojną światową. To co łączy go jeszcze z projektem „Pamiętnik” to wizualizacja problemu i podjęcie w ten sposób walki z absurdalną mroczną siłą, którą w przypadku Ewy Lemke stanowił nowotwór.

Największą wartością pracy dyplomowej „Pamiętnik” jest jej autentyczność, połączona ze zdolnością autorki do przedstawienia swoich przeżyć w sposób skromny lecz przejmujący. Wykorzystuje ona fotografię z rozwagą, nie pozbawiając jednak swej wypowiedzi poetyckiego wymiaru. „Pamiętnik” Ewy Lemke to na pewno wartościowy materiał fotograficzny ale i kontemplacja nad egzystencją ujęta w tej swoistej „partyturze zmysłów”.