Głębia ostrości w fotografii

Głębia ostrości w terminologii fotograficznej oznacza zakres odległości, w której możemy uznać, że obraz jest dostatecznie ostro odwzorowany. Co oznacza ostro? Wyraźnie dla naszych potrzeb. Jeśli fotografujemy postać na tle architektury przykładowo zamku, to możemy sprawić aby postać była ostra, czyli ostro odwzorowana, lub zamek był ostry, a w końcu i postać, i zamek. Możemy sprawić, że głębia ostrości będzie mała i będzie się rozciągać np. od 3 metrów do 5 metrów. Wszystkie przedmioty leżące w tych odległościach będą wyraźne i ostre. Wszystko poza tym zakresem odległości będzie coraz bardziej rozmyte. Oczywiście przejście między ostrością i nieostrością będzie płynne. Weźmy przypadek kiedy głębia ostrości będzie się rozciągać od 1 metra do nieskończoności. Tutaj praktycznie wszystkie fotografowane przedmioty będą ostre. Mówimy że głębia ostrości jest duża.

Kiedy potrzebna jest nam duża głębia ostrości? Gdy chcemy aby wszystko co fotografujemy np. ostać na tle zamku było ostro odwzorowane. Zależy nam aby fotografowana osoba była wyraźna, czytelna i piękna architektura w tle również. Kiedy mamy do czynienia z rozciągnięciem w przestrzeni fotografowane przedmioty tj. gdy mamy podział na pierwszy, drugi, a czasem trzeci plan musimy zastosować dużą głębię ostrości aby wszystko było wyraźne na zdjęciu. Czasem zależy nam na podkreśleniu, wydobyciu z fotografowanego motywy jakiegoś detalu tak aby widz oglądając zdjęcie nie rozpraszał się na pozostałych elementach. Wtedy musimy zastosować małą głębię ostrości. Najlepszym przykładem na zastosowanie małej głębi ostrości jest portret. Portretując modela chcemy pokazać najważniejsze cechy jego twarzy, mimikę itd. Mała głębia ostrości spowoduje, że to co znajduję się dalej od modela stanie się rozmytym tłem i ułatwi nam artystyczny przekaz płynący np. z ekspresji i układu twarzy.