Portrety dziecięce, kobiece, męskie, martwa i żywa natura, samochód i dym. Szkoła fotografii online. Najlepsze zdjęcia po recenzji prac uczestników. 363 Kursy i 355 AFO

Dobra kompozycja, odpowiedni moment naciśnięcia spustu migawki, nienaganne światło, ciekawa sceneria, odpowiednie stroje oraz przede wszystkim energia mamy i dziecka. Tak w telegraficznym skrócie można opisać zdjęcie Joanny Posiak. Warto zwrócić uwagę na umiejętne użycie lampy błyskowej, powodującej ładny blik w oczach. Drugie zdjęcie to odrobiona praca domowa z kursu ABC fotografii, dotycząca techniki panoramowania. Jedna z 3 najlepszych realizacji tego tematu jak do tej pory.

Mała rusałka przyłapana w morzu kwiatów. Ładne światło, dobra kompozycja, oszczędna paleta kolorów i ogólnie interesująca inscenizacja. Mariola Mierzwa-Dudzińska daje nam prosty przepis na dobre zdjęcie portretowe. Kadr zdecydowanie przyciąga wzrok widza. Drugie zdjęcie, to portret dojrzałego mężczyzny. Nie jest łatwo zrobić dobre zdjęcie osobom w tym wieku ze względu na z reguły spadające siły witalne. Autorka jednak stanęła na wysokości zadania i wykonała bardzo dobre ujęcie. Analizę poszczególnych środków wyrazu zostawiam oglądającym.

Mirosław K. prezentuje dwa zdjęcia z “brzuszkiem”. Ujęcia są na bardzo wysokim poziomie i nie odbiegają od zdjęć komercyjnych. Wyraźnie daje się zauważyć zrozumienie autora co do relacji model – tło i równowagi tonów w tych obszarach. Poza tym mamy tutaj do czynienia z dobrą kompozycją i światłem, oraz niewymuszoną pozą oraz pełnym naturalności spojrzeniem modelki. Jest to zasługa fotografującego.

Dwa zdjęcia Natalii Ziemnickiej to wzorzec do wykonywania zdjęć młodym kobietom. Mówimy tutaj o umiejętnym wpasowaniu modelki w tło, dobrym pozowaniu, spójnym z całością światłem. Ponad to wszystko na wyróżnionych zdjęciach najbardziej liczy się powabne spojrzenie niewiasty.

Patrycja Walczewska ukazuje swój talent do fotografowania zarówno mężczyzn, jak i kobiet. W męskim portrecie zastosowany został motyw pierwszoplanowy do zabudowy pustej przestrzeni oraz nadania koloru. Dodatkowo trudne, punktowe światło zdecydowanie podwyższa walory ujęcia. Portret ma charakter psychologiczny. Autorka stara się zajrzeć do wnętrza modeli. Dotyczy to również zdjęć kobiecych. Autorka ze swobodą zastosowała wiele zabiegów fotograficznych i stylizacyjnych oby w efekcie uzyskać tak dobre zdjęcia. Szczegółową analizę zostawiam czytelnikom.

Zdjęcie Pauliny Kotarskiej, to przykład jak niskim nakładem sił można zaangażować dziecko do pozowania przez kamerą. Wystarczył ruch i efekt jest godny wyróżnienia. Warto wspomnieć o subtelnej kolorystyce i pogodnej minie dziewczynki. Takie zdjęcia przechodzą go historii zdjęć rodzinnych.

Agnieszka Miler zeszła do poziomu mrówki i uzyskała widok znany z filmu o Pszczółce Mai. Ładne światło, dobra kompozycja i wciągające kolory. To nie wszystko. Na środku kadru mamy dwa kwiaty mchu splecione ze sobą. W tym gąszczu można dostrzec coś więcej, niż leśny dywan.

Zdjęcie Przemysława Kralki zaprasza nas do świata fotografii studyjnej i efektów specjalnych. Ujęcie charakteryzuje się dużym walorem estetycznym. Autor deklarował, że zdjęcie nie jest fotomontażem. Ten tym zdjęć pożądany jest w zdjęciach, filmach reklamujących produkty (najczęściej żywnościowe). Drugie zdjęcie utrzymane jest w podobnym gatunku. Ujęcie ma charakter dynamiczny. Zamrożenia kropel połączone są z miejscowymi poruszeniami. Kwintesencja ruchu.

Zdjęcie Bartłomieja Olszewskiego jest przykładem, jak w relatywnie nudnym polskim pejzażu morskim wykonać ciekawe ujęcie (nie do końca będące ujęciem krajobrazowym). Autor zastosował dość prosty zabieg zabawy przestrzenią stosowany w popkulturze. Mimo to, zdjęcie zdecydowanie zyskało na atrakcyjności i wyszło poza kanon pejzażowy.

Na koniec zdjęcie kaczuszki Żanety Abraham. Kto nie jest w stanie zmięknąć przy tak poczciwym zwierzątku? Wymienianie plusów zdjęcia uważam w takiej sytuacji za zbędne.

Gratuluję całej masy dobrych zdjęć.