Fotografia dziecięca i rodzinna, portret kobiecy, zdjęcia ciążowe, pejzaż i żuczek. Wyróżnione zdjęcia po spotkaniui online z recenzją. #667

Umieszczenie głównego motywu w ramie jest jednym z wielu sposobów na skupienie widza na motywie w nim zawartym. Gosia Niemczura użyła bramy, portalu do podkreślenia więzi rodzinnych. Postaci są ustawione tyłem do widza i patrzą w odległą przestrzeń – ich przyszłość.

Anna Kornaś zaprezentowała radosny portret dziewczynki. Do wykonania zdjęcia wystarczy krzesło, biała ściana i okno. Oczywiście ważne są umiejętności rozweselenia, pobudzenia dziecka do spontanicznego ukazywania emocji, co autorce udało się w stu procentach.

Czy starożytne, ateńskie piękno było natchnieniem autora do wykonania zdjęcia “ciążowego”? Tego nie wiemy. Jednak kadr Przemysława Kralki ukazuje wystylizowaną kobietę niczym grecką boginię. Klasyczne piękno zdjęcia urzeka widza.

Dwie stylizacje świetlne Ilony Gęśli ukazują autorkę jako wszechstronną fotografkę, potrafiącą wykreować kompletnie skrajne światy. Zdjęcie niemowlaka jest świetliste, anielskie. W ujęciach chłopca dominują kontrasty wydobywające wnętrze małego modela. Obydwa podejścia do tematu są słuszne i doskonale wykonane.

Maciej Mąka, student Akademii Foto Oko, wykonał kobiecą sesję zdjęciową ukazującą wewnętrzne rozterki modelki. Trudno zaszufladkować te ujęcia. Autor ociera się o stylistykę fotografii mody. Bez względu jak zaklasyfikujemy i nazwiemy ujęcia, autorowi nie brakuje umiejętności w tworzeniu artystycznych obrazów ludzkiej kondycji.

Trzy portrety autorstwa Basi Kuczyńskiej to bardzo dobry warsztat fotografii dziecięcej. Każdy z kadrów jest dobrze skomponowany i oświetlony. Najbardziej cenne na zdjęciach są bardzo interesujące, wymalowane miny na twarzach dzieci ukazujące różne stany emocjonalne małych modelek.

Magdalenie Gruszce udało się wykonać ciekawy portret przy niesłychanie trudnym, “twardym” świetle. Układ cieni jest bardzo poprawny, a modelka nie mruży oczu i obdarowuje nas pięknym, szczerym uśmiechem. Również zaproponowana przez autorkę obróbka graficzna jest wykonana ze smakiem.

Jest coś mistycznego w ujęciu drzewa na tle zachodzącego słońca. Ewa Majak zestawiła posępną koronę nadmorskiego drzewa z pięknym kolorytem i układem chmur. Powstały kontrast znaczeń niesiony przez te dwa motywy jest bez wątpienia interesujący dla odbiorcy.

Ewa Kaczmarzyk wykonała zaskakujące zdjęcie żuka gnojowego (oficjalna nazwa gatunku). Oto mały żuczek wędruje po bezkresie asfaltowej drogi, rozświetlonej przedzierającym się przez konary drzew światłem słonecznym. Mamy tutaj zastosowany ciekawy punkt widzenia, małą głębię ostrości, interesujące światło i ascetyczną kompozycję.

Gratuluję całej panoramy dobrych ujęć. Jestem z Was dumny.