Fotografia dziecięca, portrety kobiece i zdjęcia plenerowe. Wyróżnione zdjęcia po recenzji zdjęć online. 398 Kursy i 390 AFO

Od września 2013 do lutego 2021 omówiliśmy 17937 zdjęć na 661 spotkaniach. Obecnie spotkania organizowane są raz w tygodniu. Z tego powodu od następnego wpisu nastąpi zmiana numeracji kolejnych spotkań na żywo.

W portrecie wykonanym przez Ilonę Gęślę, autorka stawia na symetrię. Początkującym fotografom odradza się stosowanie kompozycji symetrycznej, na rzecz niesymetrycznej z umieszczeniem głównego motywu w mocnym punkcie obrazu. Jednak jest to porada dla fotoografów stawiających pierwsze kkroki, którzy zawsze fotografują symetrycznie. Z biegiem czasu i narastaniem świadomości i umiejętnośći fotograficznej, miłośnik fotografii nie traktuje symetrii jako wroga, a jeden z możliwych wawriantów rozwiązania kadru. Drugie zdjęcie zachwyca naturalnością i szczerością małej modelki.

Zdjęcia Basi Kuczyńskiej ukazują dzieciństwo na dwóch zdjęciach z dwóch stron. Na jednym mocno niezadowolona modelka domaga się uwagi. Na drugim uśmiechnięta dziewczynka obdarza nas czarującym spojrzeniem. Obydwa zdjęcia są interesujące i przykuwające wzrok widza za sprawą interesujących dziecięcych min. Trzecie zdjęcie to sesja kobieca w pięknej zimowej aurze przy zachodzącym słońcu. Z przyjemnością ogląda się takie realizacje.

Zdjęcie krajoznawcze Agnieszki Urbańskiej wzbudza w oglądających ciekawość. Pojawiają się pytania o motyw przeprawy piechura przez mokradła. Ujęcie ma wysoką wartość w kategorii prasowej, krajoznawczej. Moment naciśnięcia spustu jest również nad wyraz właściwy. Oto jak opisuje to zdjęcie sama autorka: “Zdjęcie zostało zrobione na terenie Puszczy Kampinoskiej i przedstawia przejście przez kanałek po ułożonych drągach. Przechodzą tam miejscowi i odważniejsi turyści. Kanałek przecina lubianą na wycieczki drogę ale nie jest to oficjalny szlak. Latem najczęściej wysycha.” Tylko tyle i aż tyle.

Kadr Gosi Niemczury pokazuję autorkę jako osobę kreatywną i nieszablonowo spoglądającą na fotografię pejzażową. Autorka bawia się przestrzenią i ostrością. Umiejętnie kieruje uwagą widza. Fotografka w zwykły potoczek tchnęła odrobinę fantazji, tajemniczości, mistyki.

Portret w wykonaniu Pauliny Kotarskiej można określić mianem psychologicznego i nieco inscenizowanego. Nieporządek garderoby, układ głowy i rąk, wyraz twarzy dają spójny obraz kobiety zawziętej, obronnie nastawionej do świata. Autorka osiągnęła ważny cel w portrecie: wyrazistość i prostota oraz siła przekazu.

Autorom gratuluję udanych strzałów!