Fotografia dziecięca, pejzaż, zdjęcie przyrody, portrety. 319 Kursy i 311 AFO

Adrianna Grabska wykonała zdjęcie dość nietypowe jak na fotografię dziecięcą. Oto jawi nam się widok jak z baśni, która nie kończy się szczęśliwie. Ciężkie chmury, niska tonacja zdjęcia, tajemniczy kamienny krąg i koła fali na niezmąconej toni jeziora. Te elementy potęgują nastrój grozy. Poza tym mamy do czynienia z czystą, prostą kompozycją i wyrazistym przekazem. Drugie zdjęcie jest zgoła odmienne. Pokazana jest przede wszystkim twarz dziecka, z której czytamy, że wszystko jest w porządku. Zdjęcie charakteryzuje się dobrą pozą, prostą, symetryczną kompozycją, prostym zestawem kolorów.

Zdjęcie Agaty Mazur ukazuje duży kunszt fotograficzny autorki. Ujęcie pokazuje dzieciństwo w pięknym wydaniu. Dobre światło, wyważona relacją światła kluczowego do tła, umiejętność nawiązania kontaktu z maluchem, zabawny ubiór – to klucz do sukcesu.

Zdjęcie Ilony Gęśli charakteryzuje się prostymi środkami technicznymi: oświetleniem okiennym, ścianą jako tło, które nie wymagają wkładu finansowego oraz czasu na przygotowanie. Portret dziecka urzeka naturalnością i pogodą ducha małego modela.

Mimo, że ujęcie Marioli Mierzwy wykonane jest w ZOO, wysoki stopień personifikacji zwierząt jest godny wyróżnienia.

Widok w Dolinie Gąsienicowej na Olą Perć jest bardzo wyeksploatowany. Jednak dobre zdjęcie zawsze będzie ciszyło oko. Michał Skowronek wykonał zdjęcie, które zawiera wszystkie cechy dobrego pejzażu: ciekawe miejsce, odpowiednia pora dnia, dobre światło, sezonowo występujące kwiaty wierzbówki kiprzycy (cenne zioło lecznicze), dobra kompozycja.

Zdjęcie Pauliny Czerskiej zaskakuje połączeniem koła diabelskiego młyna i pływających skuterów wodnych. Dodatkowo w centrum koła ulokowane zostało słońce. Suma tych składników daje ciekawy efekt i zdjęcie w świetle konturowym wygląda naprawdę interesująco.

Portret kobiecy Przemysława Bujarowicza to dobrze wykonana praca. Prosta stylizacja, nienachalny makijaż, spora dawka naturalności z nutą drapieżności emanującej z modelki, dobre, czyste światło. Takie zdjęcie chciałaby mieć każda kobieta w wieku modelki.

Dwa zdjęcia Bartka Matysiaka mają wspólne cechy dobrego ujęcia mody: umiejętne zestawienie rekwizytów, akcesoriów, dopasowanie pleneru do stylistyki ubrań, światło korespondujące z wykreowanym stylem. To wystarczy aby ocena zdjęć była bardzo wysoka. Wbrew pozorom zawodowi fotografowie mody mają z tymi elementami spory problem. Po pierwsze dobry warsztat i logika stylizacji, a na drugim planie artystyczna wizja (czasem rozumiana tylko przez samych fotografów).

Marta Gackowska, mimo, że uczestniczy w kursie ABC Fotografii, nie należy do początkujących fotografek. Zdjęcie, które postanowiłem wyróżnić wyszło z ręki co najmniej średnio zaawansowanego miłośnika fotografii. Należy zwrócić szczególną uwagę na rekwizyty otaczające młodzieńca. Ze spokojem mogę przyjąć, że jakość zdjęcia dziecka zależy od stopnia zaangażowania, zainteresowania sesją małego modela. Autorka wykorzystała tę zależność do wykonania interesującego zdjęcia. Ujęcie cechuje dobre światło, ciekawy punkt widzenia, dobry układ rekwizytów i zaangażowanie chłopca wymalowane na twarzy.

Gratuluję wyśmienitych zdjęć i zapraszam zainteresowanych do Akademii Foto Oko.